Op verwarringwekkende wijze aanhaken bij andermans domeinnaam

Op verwarringwekkende wijze aanhaken bij andermans domeinnaam
2 februari 2011, 8:44 | Domeinnamen, Merken

De domeinnaam “chinees-thuisbezorgd.nl” veroorzaakt verwarring over de eigenaar van de site: de consument verwacht dat dat Thuisbezorgd.nl is. Maar omdat concurrent Just-Eat daar eigenaar van is, is hier sprake van domeinnaaminbreuk en moet de domeinnaam worden overgedragen. Dat oordeelde het Gerechtshof begin deze maand in het hoger beroep van de Just Eat/Thuisbezorgd-zaak van juli 2009 (LJN BP1963).

Just-Eat had diverse domeinnamen geregistreerd waarin de aanduiding “thuisbezorgd” voorkwam, zoals “amsterdam-thuisbezorgd.nl” en “chinees-thuisbezorgd.nl”. Thuisbezorgd.nl meende dat dit handelsnaaminbreuk opleverde, omdat zij immers handelde als Thuisbezorgd.nl en potentiële klanten die die domeinnaam zien, zullen denken dat die sites bij haar hoorden.

Just-Eat was het daar niet mee eens: zij linkte slechts die domeinnamen door naar haar eigen site, en daar stond duidelijk “Just Eat” op. Daarmee zou verwarring uitgesloten zijn. Op zich een terecht argument, alleen had Just-Eat een tussenpagina geplaatst op de homepage van die domeinnamen die 10 seconden in beeld bleef en “In Amsterdam eten thuisbezorgd krijgen via Just-Eat!” of iets als “Chinees eten thuisbezorgd krijgen via Just-Eat!” toonde, plus een mededeling dat binnenkort daar een site geopend zou worden. Het Hof oordeelt echter dat zo’n vermelding nog nét geen handelsnaamgebruik is, omdat er immers nu nog geen zakelijke dienstverlening plaatsvindt op die site.

Het volgende argument van Thuisbezorgd.nl was dat Just-Eat toch onrechtmatig handelde, omdat het evident was dat ze wilde aanhaken bij de bekende handelsnaam Thuisbezorgd.nl met die toegespitste domeinnamen (volgens de “kom nou toch”-toets). Daarover neemt het Hof als uitgangspunt

dat het profiteren van andermans product, inspanning, kennis of inzicht op zichzelf niet onrechtmatig is, ook niet indien dit nadeel toebrengt aan die ander. Waar het gaat om het profiteren van het onderscheidingsmiddel van een ander mag dit er niet toe leiden dat het publiek op onrechtmatige wijze in verwarring wordt gebracht.

Er spelen dus twee vragen: ten eerste is er sprake van verwarring, en ten tweede is die verwarring onrechtmatig?

Bij de eerste vraag is het Hof snel klaar:

[Het Hof is] van oordeel dat voldoende aannemelijk is dat bij het publiek verwarring kan ontstaan. Bij het normaal oplettende publiek kan immers de indruk ontstaan dat het van doen heeft met een onderdeel van (de onderneming van) Thuisbezorgd.nl dat meer specifieke mogelijkheden biedt met betrekking tot de steden en/of menukeuzes waarin zij bemiddelt.

Dat lijkt me terecht, de combinatie “plaats/bedrijfsnaam” of “dienst/bedrijfsnaam” is een gebruikelijke manier om jezelf in specifieke niches bekend te maken.

Bij de tweede vraag neemt het Hof de kennelijke intenties van Just-Eat mee:

Veeleer dringt zich de indruk op dat Just-Eat doelbewust op de domeinnaam/handelsnaam van Thuisbezorgd.nl gelijkende domeinnamen heeft geregistreerd om daarin mee op voor het publiek verwarringwekkende wijze te kunnen aanhaken bij het succes en de naamsbekendheid van Thuisbezorgd.nl. Het voorgaande brengt mee dat de wijze waarop Just-Eat de op de handelsnaam van Thuisbezorgd.nl gelijkende domeinnamen gebruikt, naar het voorlopig oordeel van het hof, op onrechtmatige wijze tot verwarring leidt en daarmee de grenzen van eerlijke mededinging overschrijdt.

Het verweer dat “thuisbezorgd” een gebruikelijke uitdrukking is voor de diensten van Just-Eat (eten bezorgen) mag niet baten. Zó gebruikelijk is die naam nu ook weer niet. Misschien dat het bij een naam als “eten bezorgen” wel gelukt zou zijn. Maar het is hier voor het Hof zo duidelijk dat de combinatie gekozen is om de concurrent te pesten, dat het Hof de vorderingen toewijst. Just-Eat mag de domeinnamen inleveren en is verder diverse dwangsommen verschuldigd.

Ik blijf erbij dat dit een foute redenering is: de vordering tegen “onrechtmatige verwarring” is precies waar de merkenwet voor bedoeld is. En die is duidelijk: zo’n vordering mag alleen als je een merk geregistreerd hebt. Maar ja, wie het zo bont maakt met domeinnamen, heeft de schijn zodanig tegen dat ‘ie hoe dan ook gaat verliezen.

Uit: Internetrecht door Arnoud Engelfriet.


Uitgelicht:

Just-Eat had diverse domeinnamen geregistreerd waarin de aanduiding “thuisbezorgd” voorkwam, zoals “amsterdam-thuisbezorgd.nl” en “chinees-thuisbezorgd.nl”. Thuisbezorgd.nl meende dat dit handelsnaaminbreuk opleverde, omdat zij immers handelde als Thuisbezorgd.nl en potentiële klanten die die domeinnaam zien, zullen denken dat die sites bij haar hoorden.

Deze situatie is volgens mij vergelijkbaar met domein namen als een domein naam van Henkjan de Krijger: henkjandekrijger.nl en diverse gestolen domein namen die Sandra Reimer en/of Michael Wassink en/of Rudolf Maduro in bezit houden, te weten: henk-jan-krijger.com, henkjandekrijger.us, henkjandekrijger.biz, henkjandekrijger.com, henkjandekrijger.net, henkdekrijger.com, henkjankrijger.com, henkjandekrijger.org. Zoals ook met de gestolen domein namen in bezit van Sandra Reimer en/of Michael Wassink en/of Rudolf Maduro die de naam dragen van de echtgenote van Henkjan de Krijger: taniakross.org, taniakross.net en de naam van een moderator bij Punt.nl: martinstoutenberg.com en van de Juridisch adviseur van Punt.nl, Mijndomein.nl, Metaregistar.nl: arnoudengelfriet.com.
Opm.: Henkjan de Krijger is eigenaar van Punt.nl en mede-eigenaar van Mijndomein.nl.


En enkele opmerkelijke reacties:

Ging om tientallen domeinnamen eindigend op -thuisbezorgd.nl waarover zowel het kantongerecht als het hof gezegd hebben dat de bedoelingen duidelijk waren: “om daarin mee op voor het publiek verwarringwekkende wijze te kunnen aanhaken bij het succes en de naamsbekendheid van Thuisbezorgd.nl. (…) en daarmee de grenzen van eerlijke mededinging overschrijdt”. Zo klaar als een klontje.

Bij boven genoemde domeinen handelde het echter niet “om daarin mee op voor het publiek verwarringwekkende wijze te kunnen aanhaken bij het succes en de naamsbekendheid van Henkjan de Krijger (…)”.
Natuurlijk komt dat de domein dieven zeer goed uit omdat er dan meer belangstelling komt voor de door hun gestolen domein namen en de inhoud daarop. De term "daarmee grenzen van eerlijke mededinging overschrijden" kennen deze domein dieven niet. Het woord "eerlijk" zegt hun niets.
Het gaat deze dame en heren om iets voor hen veel belangrijkers als concurentie-beding. Het gaat deze dame en heren om chantage, dreigementen, oplichting en nog meer onverkwikkelijke zaken. Door de boven genoemde domein namen in hun bezit te houden (enkelen zijn alweer voor een jaar geclaimd) hebben zij tevens de garantie dat ze daar ongestoord mee door kunnen gaan.
Volgens de schrijver van deze reactie is het "zo klaar als een klontje".
Het kantongerecht heeft zo ook beslist en de gestolen domein naam moest worden overgedragen aan de rechtmatige eigenaar. Zo klaar als een klontje.

Zo ken ik er nog wel een paar. amsterdam-volkskrant.nl en nog een paar dozijn varianten registreren terwijl je de Telegraaf bent. Zou me een beste chaos worden..

Of bijvoorbeeld Mijnad.nl ;)

De verwarring is heel simpel: vervang het streepje door een punt en de site is opeens onderdeel van thuisbezorgd.nl. ThuisBezorgd kan gebruik gaan maken van subdomeinen voor diverse specialistische keukens, zoals chinees. (Overigens, voor alle Chinezen: Gelukkig nieuwjaar!) Het verschil tussen chinees.thuisbezorgd.nl en chinees-thuisbezorgd.nl is dan behoorlijk klein…
Hier is het zo overduidelijk dat Just-Eat misbruik maakt van deze domeinnamen dat het gewoon een terechte uitspraak is. De redenering is misschien niet helemaal terecht, maar kom nou toch…

Juist. Hier is het ook zo overduidelijk dat Sandra Reimer en/of Michael Wassink en/of Rudolf Maduro misbruik maken van deze domeinnamen dat het gewoon een terechte uitspraak zou zijn geweest als Henkjan de Krijger een vent was geweest.

Henkjan de Krijger, eigenaar van Punt.nl, mede-eigenaar van Mijndomein.nl en Metaregistrar.nl waarvan Arnoud Engelfriet dè juridisch adviseur is. Een juridisch adviseur die net als Henkjan de Krijger veel publiciteit vraagt op het net. Ze smeken bijna om belangstelling met hun sites en blog, smeken om waardering van de massa door middel van gratis advies, steunen van goede doelen in ontwikkelingslanden, groen bezig zijn noemen ze dat.

Publiciteitsstunts. Hypocriet om de aandacht op je te vestigen door water te brengen naar de derde wereld als je het gras in je eigen tuin nog niet groen kunt houden zonder de zaak op te lichten.

Want dat is wat hier gebeurd is. Waarom anders zou een publiciteitsman als Henkjan de Krijger, eigenaar van Punt.nl, mede-eigenaar van Mijndomein.nl waar echt wel een leuk inkomen aan zal hangen, waarom zou zo iemand niet heel gewoon justitie inschakelen als hij en zijn vrouw en kind bedreigd worden. Jan met de pet doet dat wel. Ik zou het ook doen ook al heb ik het geld niet voor een dure advocaat.
Wie de sites gezien heeft die Sandra Reimer en/of Michael Wassink en/of Rudolf Maduro op de gestolen domein namen gemaakt hadden zal dit zonder meer met mij eens zijn.

Waarom dus? Waarom stapt een man als Henkjan de Krijger, voorzien van een goed gevulde beurs èn met grote bedrijven achter zich met een eigen juridisch adviseur in dienst die hij vast wel voor een prikkie zou kunnen gebruiken, waarom stapt zo iemand NIET naar de politie
in plaats van gevolg te geven aan chantage en dreigementen?

Waarom staat zo iemand als Henkjan de Krijger toe dat Sandra Reimer en/of Michael Wassink en/of Rudolf Maduro ongestoord kunnen doorgaan met hun chantage en dreigementen?

Zoiets doe je niet als je zelf niet heel veel op je kerfstok hebt wat niet in de publiciteit mag komen of wat je image, loopbaan en inkomen in de weg kan staan......
Wordt vervolgd.